خاک روضه است، خاک شيعه است

بسم الله الرحمن الرحيم

صحبت از خاک روضه است.  

پدر خاک را که مي بردند، چادرِ مادر خاکي شد، صورتش نيلي.

پدر خاکش گفتند: که پدر شيعه بود تا ابد: شيعه همان خاک است. شيعه گلويش پر از روضه است: روضه ي پدر، روضه ي مادر، روضه ي برادر، روضه ي خواهر، روضه ي دست و قبضه ي شمشير، روضه ي صورت و سيلي، روضه ي در و آتش.

شيعه گلويش پر از روضه است و چشمش پر از اشک و دستش و سرش فداي مادر و پدر و عمه و عمو.

داعش باشد، وهابي باشد، صهيونيست باشد يا سگهاي هارِ ولگرد غربي شيعه همان خاک است که سر در قدم مادر مي گذارد و پيش پاي چادرِ مادر فدا مي شود.

خاک که مي گويم روضه مي خوانم، اشک امانم نمي دهد. پدر خاک، مادر افتاده بر خاک.